In Sunday Shalom on 10th June 2011
Written by ഫാ. ഫ്രാന്‍സീസ്‌ എലുവത്തിങ്കല്‍ (ചാന്‍സിലര്‍, കല്യാണ്‍ രൂപത)സീറോ മലബാര്‍ സഭയ്‌ക്ക്‌ പുതിയ തലവന്‍. ഈ അവസരത്തില്‍ സീറോ മലബാര്‍ സഭയിലെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളും കടമകളും വിശദമാക്കുകയാണിവിടെ...
പൊതു അധികാരങ്ങള്‍: സഭയുടെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ സഭയിലെ അല്‌മായര്‍, സന്യാസിനീ സന്യാസികള്‍, വൈദികര്‍, മെത്രാന്മാര്‍ എന്നിവരുടെ മേല്‍ സഭാനിയമം അനുശാസിക്കുന്ന അധികാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഒരു മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്റെ അധികാരം ഉദ്യോഗസഹജവും സ്വകീയവും വ്യക്തിപരവും ആണ്‌. മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിശ്ചിതമായ അധികാരസീമയ്‌ക്കുള്ളില്‍ മാത്രമേ നിയമസാധുതയോടെ പ്രവര്‍ത്തിക്കാനാവൂ. സീറോ മലബാര്‍ സഭയുടെ അധികാരസീമ അഞ്ച്‌ അതിരൂപതകളുടെയും അവയുടെ സാമന്തരൂപതകളുടെയും ഉള്ളില്‍ മാത്രമായി തിരുസിംഹാസനം നിജപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. സീറോ മലബാര്‍ സഭ ഒരു നൈയാമിക വ്യക്തിയായതുകൊണ്ട്‌ എല്ലാ നൈയാമിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിലും സഭയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്‌ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പാണ്‌.
പ്രബോധന അധികാരങ്ങള്‍:
മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ താഴെ പറയുന്ന അധികാരങ്ങള്‍ ഉണ്ട്‌.
കല്‍പനകള്‍ പുറപ്പെടുവിക്കുവാന്‍: അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ കല്‍പനകള്‍ നിയമമല്ലെങ്കിലും അത്‌ നിയമത്തെ പൂരകമാക്കുന്നതിനോ എപ്രകാരം നിയമം നടപ്പിലാക്കണമെന്ന്‌ വ്യക്തമാക്കുന്നതിനോ നിയമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം നല്‍കുന്നതിനോ ഉപയോഗിക്കുന്നു.
ഔദ്യോഗിക വ്യാഖ്യാനം: മെത്രാന്മാരുടെ സിനഡിനുശേഷം ഒരു നിയമത്തിന്‌ ഔദ്യോഗികവ്യാഖ്യാനം ആവശ്യമായി വന്നാല്‍ അതു നല്‍കുവാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അധികാരമുണ്ടായിരിക്കും.
നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ നല്‍കുക: സഭാതനയരുടെ ആത്മീ യ ഉന്നമനത്തിനായി തെറ്റുകള്‍ തിരുത്താനും ഭക്താഭ്യാസങ്ങള്‍ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും സത്യവിശ്വാസം വിശദീകരിക്കാനും നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ നല്‍കാവുന്നതാണ്‌.
ചാക്രികലേഖനങ്ങള്‍: സഭയെക്കുറിച്ചോ സഭയുടെ റീത്തിനെക്കുറിച്ചോ വിശദീകരിക്കുന്ന ചാക്രികലേഖനങ്ങള്‍ നല്‍കുവാന്‍ കഴിയും.
മേല്‍പറഞ്ഞവ സഭയുടെ സ്ഥാപനങ്ങളിലും ദേവാലയങ്ങളിലും നിര്‍ബന്ധമായി പരസ്യപ്പെടുത്തണമെന്ന്‌ ആവശ്യപ്പെടാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അധികാരമുണ്ട്‌.
ആലോചന, സന്ദര്‍ശനം, സഹകരണം
സഭയുടെ പൊതുജീവിതത്തെ ബാധിക്കുന്ന വിഷയങ്ങളില്‍ അതിന്റെ സ്വഭാവമനുസരിച്ച്‌ സ്ഥിരം സിനഡിനോടോ മെത്രാന്‍ സിനഡിനോടോ സഭാ അസംബ്ലിയോടോ ആലോചിച്ച്‌ വേണം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പ്‌ തീരുമാനങ്ങള്‍ കൈക്കൊള്ളാന്‍. മെത്രാന്മാര്‍ തങ്ങളുടെ രൂപതകളില്‍ ഔദ്യോഗിക സന്ദര്‍ശനം നടത്തുന്നതുപോലെ സഭയിലെ രൂപതകളിലും മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ഔദ്യോഗിക സന്ദര്‍ശനം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ നടത്താവുന്നതാണ്‌. വളരെ അത്യാവശ്യമുള്ള സാഹചര്യങ്ങളില്‍ അസാധാരണ സന്ദര്‍ ശനം നടത്താന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അധികാരമുണ്ട്‌. അത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ കൊടുക്കാനും തെറ്റുകള്‍ തിരുത്തുവാനുമൊക്കെ അദ്ദേഹത്തിന്‌ അധികാരമുണ്ട്‌. കൂടാതെ സഭയ്‌ക്കുള്ളിലും വ്യത്യസ്‌തമായ കത്തോലിക്കാ, അകത്തോലിക്കാ സഭാ വിഭാഗങ്ങളുമായി സഹകരണവും ഐക്യവും വളര്‍ത്തുവാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്വവും മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിനുണ്ട്‌.
സഭാത്മകമായ അധികാരപരിധി:
തക്കതായ കാരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ ഒരു രൂപതയോ അതിരൂപതയോ സ്ഥാപിക്കാനും നിര്‍ത്തലാക്കാനും അതിര്‍ത്തികള്‍ പുനഃക്രമീകരിക്കാനും മെത്രാന്‍ സിനഡിന്റെ അനുവാദത്തോടും അപ്പസ്‌തോലിക സിംഹാസനത്തിന്റെ ആലോചനയോടും കൂടെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അധികാരമുണ്ട്‌.
മെത്രാന്‍ സിനഡിന്റെ അനുവാദത്തോടെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാനാകും.
രൂപതാ മെത്രാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുകയാണെങ്കില്‍ ഒരു സഹായമെത്രാനെ നല്‍കാം.
പിന്‍തുടര്‍ച്ചാവകാശമുള്ള മെത്രാനെ നിയമിക്കാം.
മെത്രാപ്പോലീത്തായെയോ മെത്രാനെയോ മറ്റു മെത്രാന്മാരെയോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുവാദത്തോടെ സ്ഥലം മാറ്റാനാകും.
കാനോനിക നിയമനം, മെത്രാഭിഷേകം, സ്ഥാനാരോഹണം
തന്റെ അധികാരസീമയില്‍പ്പെട്ട മെത്രാപ്പോലീത്തമാര്‍ക്കും മെത്രാന്മാര്‍ക്കും എക്‌സാര്‍ക്കുമര്‍ക്കും കാനോനിക നിയമനം നല്‍കുവാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ അധികാരമുണ്ട്‌. മെത്രാപ്പോലീത്താമാരെ അഭിഷേകം ചെയ്യാന്‍ വ്യക്തിപരമായോ മറ്റാരെങ്കിലും വഴിയോ സാധിക്കും. മെത്രാപ്പോലീത്തമാരുടെ സ്ഥാനാരോഹണം നടത്താന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ ആണ്‌ അധികാരമുള്ളത്‌. തന്റെ അധികാരസീമയ്‌ക്ക്‌ പുറത്ത്‌ മാര്‍പാപ്പയാല്‍ നിയമിതരാകുന്ന മെത്രാപ്പോലീത്തമാരെയും മെത്രാന്മാരെയും അഭിഷേകം ചെയ്യാനും സ്ഥാനാരോഹണം നടത്താനും മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിനാണ്‌ അധികാരം. മേജര്‍ ആര്‍ക്കി എപ്പിസ്‌കോപ്പല്‍ കൂരിയായില്‍ താമസസൗകര്യം നല്‍കികൊണ്ട്‌ മൂന്നു കൂരിയാ മെത്രാന്മാരെ വിവിധ ദൗത്യങ്ങള്‍ ഏല്‍പിക്കാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ കഴിയും. അവര്‍ക്ക്‌ വേണ്ട സഹായസൗകര്യങ്ങള്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്‌ ഏര്‍പ്പെടുത്തണം എന്നു മാത്രം.
മെത്രാന്മാരും വൈദികരുമായുള്ള ബന്ധം:
മെത്രാന്മാരുടെ ഇടയില്‍ വ്യത്യസ്‌താഭിപ്രായങ്ങളോ ആശയങ്ങളില്‍ ഭിന്നതയോ ഉണ്ടായാല്‍ അത്‌ ഏറ്റം നല്ലതെന്നു തോന്നുന്ന രീതിയില്‍ പരിഹരിക്കാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ കടമയുണ്ട്‌. സഭയുടെ പൊതു ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി വൈദികരെ നിയമിക്കാനായി അവരുടെ മെത്രാനോടോ അധികാരിയോടോ അനുവാദം വാങ്ങിയതിനുശേഷം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ നിയമിക്കാം. അപ്രകാരമുള്ള വൈദികരെ അവരുടെ സേവന കാലഘട്ടത്തില്‍ തന്റെ നേരിട്ടുള്ള അധികാരത്തിന്‍കീഴില്‍ കൊണ്ടുവരാവുന്നതാണ്‌. സഭയില്‍ സ്‌തുത്യര്‍ഹമായ സേവനം ചെയ്യുന്ന വൈദികര്‍ക്ക്‌ അവരുടെ മെത്രാന്റെയോ അധികാരിയുടെയോ അനുവാദത്തോടെ പദവികള്‍ നല്‍കാവുന്നതാണ്‌.
ആരാധനാക്രമ വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടത്‌:
സഭയിലെ എല്ലാ വൈദികരും മെത്രാന്മാരും ആരാധനാക്രമത്തിനും മറ്റു പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കുമിടയില്‍, പുസ്‌തകങ്ങളില്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നപോലെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിനെ ഓര്‍ത്തു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ഓര്‍മ്മ ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥനപോലെതന്നെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പുമായുള്ള ഐക്യത്തെ വിളിച്ചോതുന്നു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിനെ ബോധപൂര്‍വം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ നിന്ന്‌ ഒഴിവാക്കുന്നവര്‍ക്ക്‌ നിയമപരമായ ശിക്ഷ ലഭിക്കാവുന്നതാണ്‌. അതുപോലെതന്നെ ആരാധനാക്രമത്തില്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പും മാര്‍പാപ്പയ്‌ക്കുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയും തന്റെ സഭയിലെ മെത്രാന്മാരും വൈദികരും മാര്‍പാപ്പയെ ഓര്‍ക്കുന്നു എന്ന്‌ ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്യേണ്ട ഉത്തരവാദിത്വം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ ഉണ്ട്‌. പുതിയ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്‌ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടാല്‍ ഉടനെ മാര്‍പാപ്പയോട്‌ വിധേയത്വവും വിശ്വസ്‌തതയും പുലര്‍ത്തിക്കൊള്ളാമെന്ന്‌ വിശ്വാസപ്രഖ്യാപനത്തോടുകൂടി എഴുതി അറിയിക്കേണ്ടതാണ്‌. പ്രത്യേക നിയമത്തില്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്ന ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്‌ സഭയ്‌ക്കുവേണ്ടി വിശുദ്ധ ബലിയര്‍പ്പിച്ച്‌ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവാന്‍ കടപ്പെട്ടവനാണ്‌. സഭയുടെ ആരാധനക്രമം അതിന്റെ കൃത്യവും നിയതവുമായ വിധത്തില്‍ നടത്തപ്പെടുന്നു എന്ന്‌ ഉറപ്പു വരുത്തുവാന്‍ ഉള്ള കടമയും മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിനുണ്ട്‌.
രാഷ്‌ട്രാധികാരികളുമായുള്ള ഉടമ്പടികള്‍:
സഭയുടെ പ്രതിനിധി എന്ന നിലയില്‍ സിനഡ്‌ പിതാക്കന്മാരുടെ അനുവാദത്തോടും മാര്‍പാപ്പയുമായുള്ള ധാരണയോടും രാഷ്‌ട്രാധികാരികളുമായി ഉടമ്പടിയില്‍ ഏര്‍പ്പെടാന്‍ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ സാധിക്കും. അപ്രകാരമുള്ള ഉടമ്പടികള്‍ സഭാനിയമത്തിന്‌ വിരുദ്ധമാകരുത്‌ എന്നു മാത്രം. പല രൂപതകളെയും രാഷ്‌ട്രാധികാരികളെയും സംബന്ധിക്കുന്ന വിഷയമാകുമ്പോള്‍ ഉടമ്പടിയില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്നതിനുമുമ്പ്‌ മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്‌ അക്കാര്യത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നവരുമായും നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന മറ്റു വ്യക്തികളുമായും ധാരണ ഉണ്ടാക്കേണ്ടതാണ്‌.
മേജര്‍ ആര്‍ക്കി എപ്പിസ്‌കോപ്പല്‍ കൂരിയ:
തന്നെ ഭരണകാര്യങ്ങളില്‍ സഹായിക്കാന്‍ സഭയുടെ ആസ്ഥാനത്ത്‌ ഒരു കൂരിയ വേണമെന്ന്‌ നിയമം നിഷ്‌കര്‍ഷിക്കുന്നു.
തന്റെ ഉത്തരവാദിത്വത്തിലുള്ള രൂപതയുടെ കാര്യങ്ങള്‍ നിര്‍വഹിക്കാന്‍, വേറൊരു കൂരിയാ കഴിയുന്നിടത്തോളം വ്യത്യസ്‌തരായ വ്യക്തികളോടുകൂടി പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടതാണ്‌. കൂരിയയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാന്‍ ഉള്ള വൈദികരെയോ സന്യസ്‌തരെയോ തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ മെത്രാനോടോ അധികാരികളോടോ അനുവാദം വാങ്ങിയിരിക്കണം എന്നു മാത്രം.
ഒരു രൂപതാ മെത്രാന്റെ അധികാരങ്ങളും
മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ താഴെ പറയുന്ന കാര്യങ്ങളില്‍ ഒരു രൂപതാമെത്രാന്റെ അധികാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും.
1) മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്റെ രൂപതയില്‍.
2) തന്റെ അധികാരസീമയ്‌ക്കുള്ളില്‍ രൂപതയോ എക്‌സാര്‍ ക്കിയോ സ്ഥാപിക്കാത്ത സ്ഥലങ്ങളില്‍.
3) സ്വയംഭരണാധികാരമുള്ള മൊണസ്‌ട്രിക്കുള്ളില്‍.
4) തന്റെ അധികാരസീമയില്‍ ഒരു രൂപതയുടെ മെത്രാന്‍ സ്ഥാനം ഒഴിവായാല്‍ ഒരു അഡ്‌മിനിസ്‌ട്രേറ്ററെ നിയമിക്കുന്നതുവരെ.
മറ്റ്‌ അധികാരങ്ങള്‍
1) മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്‌ തനിക്കായുള്ള താമസസ്ഥലത്ത്‌ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടതാണ്‌. കാനോനിക കാരണത്താല്‍ അല്ലാതെ അവിടെനിന്ന്‌ വിട്ടുനില്‍ക്കാന്‍ പാടില്ല.
3) റോമന്‍ മാര്‍പാപ്പയ്‌ക്ക്‌ നിയമപരമായി സമര്‍ പ്പിക്കേണ്ട റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍ സമയാസമയങ്ങളില്‍ സമര്‍പ്പിക്കണം.
4) തന്റെ അധികാരപരിധിക്കുള്ളിലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങളുടെയും സ്ഥാവരജംഗമവസ്‌തുക്കളുടെയും കൃത്യമായ ഉപയോഗം ഉറപ്പുവരുത്തുവാന്‍ ഉള്ള ഉത്തരവാദിത്വം മേജര്‍ ആര്‍ച്ചുബിഷപ്പിന്‌ ഉണ്ട്‌.
5) രൂപതാമെത്രാന്മാരുടെ സാന്നിധ്യം അവരവരുടെ രൂപതകളില്‍ ഉണ്ടെന്ന്‌ ഉറപ്പുവരുത്തുവാനും അവരുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശക്തി പകരുവാനും ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതാണ്‌.
6) മെത്രാപ്പോലീത്തയോ മെത്രാന്മാരോ നടത്തേണ്ട നിയമനങ്ങള്‍, പ്രത്യേകമായി ധനകാര്യസ്ഥന്റെ നിയമനത്തില്‍ തടസം നേരിട്ടാല്‍, അക്കാര്യങ്ങളില്‍ ഇടപെടുകയും നിയമനം നടന്നു എന്ന്‌ ഉറപ്പുവരുത്തണം.
22 comments:
Could you let us know responsibilties and powers of the new Major Archbishop is newly introduced for Mar Alechery or was it also applicable to late Mar Vithayathil. It is better to clarify whether this is the Chaldeanisation and Macnicheanisation of the Syro Malabar church in 30 days.
It would be also a good idea to to include the clause of Holy see's Papal infallibility.
Could you let us know responsibilties and powers of the new Major Archbishop are newly introduced for Mar Alechery or was it also applicable to late Mar Vithayathil. It is better to clarify whether this is the easy route to Chaldeanisation and Macnicheanisation of the Syro Malabar church in 30 days.
It would be also a good idea to to include the clause of Holy see's Papal infallibility for Mar Alenchery. So that Major Archbishop can make decisions very quickly and effectively.
Well he has the power to defrock the priests and shut the Bishops who challenge him.
Mar Alechery can also follow the path of Louis XIV. He can move the Major Archbishop's office to Changanachery from Ernakulam so that it will be direclty under the command of former Archbishop Mar Pavathil.
Being the father of Macnicheyan cross and the dirty politics in the Syro Malabar church still Mar Pavathil has still a lot to contribute.
Great Post...we really enjoyed all your posts. it's all new information and we support all your efforts to keeping us informed
syromalabarfaith.blogspot.com
Well my question is the legitimacy of the election of the new arch bishop. Mr. Pulikunnel is 100% right. The laity should have a say in the election of the Major Archbishop. Any decision by this man (infallible) is crucial for the future of Syro Malabar Church. There are some great clergy men in the Syro Malabar church and they don’t voice their opinion as they are either muted or don’t speak out of fear. On the other hand laity can make impartial decisions as they clause of expelling a layman from church is obsolete. The future of the Syro Malabar church seems to be bleak in the hands of this man.
Well this election is an example of Simony. He had followed the Pope Alexander VI's path. There is no doubt that Pawathil and his lot has learned a lot from the House of Borgia.So sad to see the history repeated.
I feel pity of the clergy of our church. They are responsible for the formation of laymen. See the comments above and have a serious thought about their religious formation.
Those Bishops and priests responsible for the formation of these poeople should think seriously about this !
To the person who feels pity on the clergy. You have to understand one thing; clergy can guide the layman (fools /sheep). However there is a difference between a sheep and a human. Intelligence and wisdom. You can’t expect clergy to brainwash the laymen. Any decisions in the church should be transparent and should be subjected to debate. A decision cannot be made by one person or a group of individuals who is out of touch for their selfish political agenda. At the end of the day church is a body in the name of God and run by men. So the church is prone to mistakes. Remember we all are sinners right from the Holy See. And if there are no sinners there is no need of church.
Yes it is sad to see the history repeated again and again. He spoke again Pharacies and scribes calling them white washed tombs and children of snakes. And unfortunately there you go again. Now it is happening in his name.
Actually, the root cause of the crisis in Syro Malabar Church was when Vatican made a decision to elevate Changanassery as an archdiocese, against the canonical norms. The elevation of Changanassery diocese to Archdiocese was in 1956 by Pope John XXIII. An Eastern Church is supposed to have only one See. However, this step in 1956, resulted in two Metropolitan Sees - Ernakulam and Changanassery. Naturally, both started evolving as two separate rites till Vatican itself rectified the mistake by raising Ernakulam as Major Archdiocese and the See of Syro-Malabar Church in 1992. But then, it was late. I think it would take much more time to resolve the differences. But it was a learning experience for Church, and hope it will never make such blunders again.
Taken from SMC website:
http://www.smcim.smonline.org/history.htm
In 1956 the diocese of Changanacherry was made archdiocese. Having two archbishops with no common head is not customary in the Eastern Churches. So this new provision created an anomalous juridical situation in the Syro - Malabar Church. As the new Oriental Canon Law was promulgated in 1990 this situation could not be continued.
The root cause of the crisis in SMC is not Changanacherry also elevated into an Arch Diocese.
It is the unchristian attitude of the clergy and prelates in the church. The Holy Synod of the Church decided to celebrate the Holy Qurbana as per 50 : 50 norms.
How many of the Bishops obeyed the rule ? Still the Synod elevated several Priests to Bishops who disobeyed the decisions of the Holy Synod publicly.
Even the low grade politicians could compromise, but our clergy and Bishops cannot!
The Bishops and clergy write miles long theses about the influence of God in the Church and infallability of Pope.Don't they consider influence of God in the Holy Synodal decisions ? Do they simply think that these are like a High Command decisions or Polit bureau decisions of our political parties ?
If they cannot obey, what is the value of their celibacy ? Is it not a waste ?
There is no question of an unchristian attitude. Liturgical debates are part of the 2000 year history of Church. Even the coonan cross oath was a disobedience of ecclesiastical authorities, to preserve ancient liturgy and administration.
In our context, because of two Metropolitan Sees, two liturgical schools - one for restoration and the other for adaptation - developed and was implemented independently of the other and it is no easy task to unify both. Both have their own merits and theological justification.
But none of these would have happened if all Bishops had looked upon a single See for liturgical unity. In case of Syro Malabar Church, it came as late as 1992. On the other hand, had Chanaganassery been a diocese under Ernakulam, it would have prevented its Bishops from introducing Raza (approved by Vatican in 1986 for solemn mass) for ordinary mass, when it was decided by the bishops that it would be reviewed before introducing for ordinary mass. A single See would have also prevented the step by Chanaganassery archdiocese to move out of the common Catechism, and to issue its own Catechism text. Clearly, unity was always a second concern for us.
Today, we cry for unity. I'm of the opinion of having a unified liturgy, while theological/liturgical differences should be reasonably addressed without an egoistic mentality. It's here that we must heed the advise of Mar George Alencherry for unity in this Missam (Pg 371):
http://www.ernakulamarchdiocese.org/docs/missom/46.pdf
Dear Xavier,
There is lot to discuss about creation of two Metropolitan sees in SMC and development of two liturgical schools and liturgical debates.
The Holy Synod of SMC has made a unanimous decision in 1999.
Disobeying it publicly is unchristian and it shows their group rivalry, especially when another section changed their position for the unanimous decision, and changed themselves, sacrificing their own beliefs and practices. These are not expected from the clergy and Bishops.
You said, if it was a Single See, it would have controlled other eparchies under them follow the same path.The so called single See could not impliment the synodal decisicions on its own clergy, then how can we expect the See to control other eparchies ?
I think, the clergy and Bishops have to change, they have to learn to obey and love each other. They have to learn a lot even from our politicians!!
Could I ask you to do some research about the situation where, Rome appointed a Metropolitan for Changanacherry also ? As I understand, Rome did not have an intension to elevate Changanacherry also to a Metropolitan See. I will leave this for you.
Another thing to be learned is, when Changanacherry was also elevated as a Metropolitan See, what was the position of the Roman Curia about the Eastern Rites ?
Thoma Nasrani,
I will have to disagree to your inference of "unchristian attitude". There are, in fact, many valid theological questions in the liturgical debates in Syro Malabar Church. One example : Catholic Church (not Latin rite) teaches that the Words of Institution are as well the work of Holy Spirit (John 6/63). The obvious inference of which is that the explicit Epiclesis in Chaldean rite is a redundancy. However, some believe, transubstantiation happens at Epiclesis and therefore the most important part of our liturgy.
There are many such valid theological questions in our liturgy, to which the Church is obliged to give an accurate answer, coherent with the teachings of all Ecumenical Councils, and without falling into one's own proclivities or to please to one group or the other.
Unity has to be brought by God, and in which, men are servants. To work for unity is therefore, to hear and understand others, and then write, teach and make others understand. He who fails in it, but merely dreams unity, does nothing but only cause divisions.
Xavier,
You have not answered my question.
The Holy Synod of our church has made a unanimous decision about how to celebrate the Holy Qurbana.
How many of the Bishops obeyed that decision ?
Are they not bound to obey the decisions of the Synod ? Then what is the point in synod making decisions ? If synodal members disobey, what is the value of the synod ?
Was it not tricking the other group ? The other group yeilded from their stand and obeyed, while the clever group stood on their old stand.They did not understand those who obeyed. This is definitely an unchristian attittude and against unity.
Unity happens when men obey God.If men are looking for excuses to disobey,that is unholy.
Thoma Nasrani,
The point I have made is this: a mere suicide of one's own stand or opinion, cannot bring unity. If the questions raised are valid and genuine, such questions would arise even tomorrow. Hence, if at all one tries to bring such a forceful unity, it would only be short-living and disastrous in the long run. And hence, the question of how many obeyed the Synodal decisions is of little relevance. What is more relevant, if not, the only important questions pertaining to the liturgical unity in our Church are,
1. Has the Church considered the arguments of those who're seemingly disobeying the Synodal directives ?
2. Has the Church answered their questions ?
If the answers are not in the affirmative, it only means that we have done no work towards unity. One should not expect fruits without labour.
Xavier,
Then what is your suggestion ?
This compromise formula was evolved when both the groups were adamant on their stands and moving parallel to each other.
The Holy Synod, after very careful discussions and prayers, and also after so many seminars and discussions outside the synod, made the compromise formula unanimously. Do you think they have not considered the arguements of the disobeying group when they have majority in the synod ? The synod has considered stands of both groups and came up with this compromise formula. The obeying group, with the Grace of God, sacrificed their beliefs and arguments for this compromise. The disobeying group hardened their stand and publicly disobeyed the Holy synod, ridiculing our church in the public! This is unchristian and a definite example of their group rivalry,
Mar Varkey Vithayathil was very sad about the situation and he had opened his mind in the holy Synod - 'Those of us who could implement the decision in their eparchies certainly deserve praise. I appreciate very much their sense of sacrifice in parting with the ideas that they have been holding and thir commitment in this matter. I am sure that their faithful will support them wholeheartledly by firmly adhering to the decision. At the same time I can very well understand the predicament in which those who could not implement the synodal decisions find themselves because I too am in the same situation. I am grateful to all of you for your empathy towards us. It has been very noble of you. At this juncture, I wish to reiterate my ardent desire to see a uniform mode of celebrating the divine liturgy implimented everywhere in our church. God willing, we will be able to see that sooner or later.'(Synodal news, vol 8 no 1 2000, 39 cited by Dr M Kochupurackal, Liturgical development in the syro malabar church, Syro malabar Church since the eastern code, Ed F Elavuthinkal, Mary Matha Publication, Trichur 2003, pp148)
Mar Vithayathil passed away with this pain in his heart.
Now, are you suggesting to hold further discussions and to come up with another compromise ?
Is it not cheating from the part of the disobeying group by tricking their rivals to this compromise ?
Your questions no 1 & 2 are applicable to both groups.
Here one group lacks a heart for understanding the other group and vehemently opposing any compromise, while the obeying group was ready for a compromise.
This attitude is definitely unchristian.
I disagree with the usage of the term "Holy Synod". However I agree with "Holy communion" , Holy Eucharist, Don’t know when synods started to become holy. Most Synod agendas are political in nature. So when church discusses politics would that be Holy politics??
I think it is all the fault of formation as one of the above commenter mentioned above. :-)
Post a Comment